Normale bevalling. Deel 1.
Een normale bevalling is van belang voor een goede motoriek en is de basis voor een goede gezondheid.
Hoe hoort een goede bevalling te verlopen?
Normaal is het zo dat een bevalling niet te lang, maar ook zeker niet te kort moet duren. Het is van belang dat een persoon zich goed los mobiliseert. Wat houd dit in?
Bij een goede bevalling, draai je eerst je hoofd door het geboorte kanaal. Je draait een kwartslag om je hoofd door het bekken heen te krijgen. Hierna draai je weer terug om door de vagina het lichaam te verlaten. Hierna volgt het lichaam. Dit mag niet te snel gebeuren. Een mens moet de kans krijgen de druk van het geboortekanaal te gebruiken om zich doorheen te worstelen, om zodoende overal in het lichaam alles in elkaar te drukken, waardoor overal de spanning afvalt en er een soepele baby op de wereld komt.
Het indrukken kun je het beste uitleggen met buikpijn. Als je buikpijn hebt ga je in elkaar zitten en rek je jezelf niet op. Dus door iets in elkaar te drukken, ontspant het.
Probeer zelf de achterbeenspier (hamstring) maar eens. Voel de spanning in je hamstring (je kunt ook een lengte test doen. Je fixeert de heup en tilt dan het been op, en zodra de heup begint te bewegen ga je compenseren, en is dit je lengte). Het in elkaar drukken gaat als volgt. Je ligt op de grond met je heupen 90 graden gebogen en ook je knieën 90 graden gebogen (je kunt dit het beste doen met je onderbenen op een lage stoel), en je blijft zo 2 minuten liggen.
Je moet nu ook je binnenbeen spier doen omdat deze dezelfde beweging meedoet. Deze gaat als volgt. Je ligt achterover op de grond en je legt je ene been over de andere, zodat je de binnenbeenspier in elkaar drukt, en ook dit hou je 2 minuten vol. Hierna doe je weer de lengte test van je hamstring en je zult verbaasd zijn van het verschil.
Nu snap je dat je bij de geboorte in elkaar gedrukt moet worden voor een totale ontspanning van het lichaam.
Goede bevalling deel 2
Door jezelf goed los te mobiliseren tijdens de geboorte, is niet alleen je wervelkanaal lekker los, maar je drukt ook je bekkenbodem spieren in elkaar en je middenrif en je schouders(vlies tussen je longen en je nek) en je tentorium (vlies, met aan de bovenkant je hersens en aan de onderkant je holten) in elkaar. Hierdoor zijn deze lekker soepel en kun je diep ademhalen, omdat je middenrif lekker naar beneden gaat. Dit geeft ook weer druk op je organen in je buikholte, waardoor deze een betere bewegingsmogelijkheid hebben, en dus een gezondere fysiologie. Deze 4 diafragma’s werken dus samen. Bij het inademen gaan ze alle 4 naar beneden, en tijdens het uitademen gaan ze alle 4 naar boven. Als je goed bent geboren is dit zo. Bij een geboorte trauma werkt het niet zo en heb je dus eerder orgaan klachten. B.v. obstipatie omdat je darmen niet neergedrukt worden, doordat je middenrif niet goed naar beneden komt. Maar ook in je hoofd is dat dus zo, dat je minder beweging in je hersenen hebt, dus ook minder doorbloeding. Ook in je longen. Doordat je middenrif niet goed naar beneden kan, kun je dus niet zo diep inademen als eigenlijk bij een goede bevalling wel zou kunnen.
Je ziet dus hoe belangrijk een goede bevalling is!
Geboorte trauma deel 1
De stuitbevalling deel 1
Als je in stuit word geboren, komen als eerste je billen en benen uit het geboorte kanaal en als laatste je hoofd. Dit is een behoorlijke geboortetrauma. Je hoofd komt dan in een dwangstand uit het geboortekanaal en blijft je hele leven zo staan als je het er niet uit haalt.
Je hoofd staat als het ware achterover geslagen. Je wordt als het ware in WHIPLASH geboren.
Als je hoofd naar achter staat, is ook je stuit naar beneden gedrukt. Dit gebeurd tijdens de bevalling, omdat je met het hoofd achterover je wervelkolom naar beneden drukt en zo dus je heiligbeen. Omdat dit ook je S.I. gewricht vastzet, staat eigenlijk letterlijk je hele zenuwstelsel naar beneden en het staat vast. Het gevolg is dat iemand die in stuit is bevallen op zijn tenen loopt, en hierdoor sneller valt. Een echte tuimelaar.
Wat hij of zij ook nog heeft als kind is vaak last van hoofdpijn, doordat je altijd aan je hersenen trekt, via je zenuwstelsel wat naar beneden getrokken staat.
Als je ouder word, ben je dan altijd moe en kun je moeilijk een boek uitlezen omdat je ogen in je zenuwstelsel liggen. Ook kun je moeilijk concentreren.
Eigenlijk heb je alle symptomen van iemand die hoog sensitief is.
Deel 2 van de stuitbevalling.
Bij de geboorte word dus de imprint zo gezet dat je hoofd achterover naar buiten komt. Er word aan je lichaam getrokken om je hoofd eruit te krijgen. De druk die hierdoor ontstaat, zet je hele lichaam in die stand. Probeer maar eens je hoofd achter in je nek te zetten en dan naar voren op de grond te kijken. Als je dit geprobeerd hebt snap je al in wat voor een dwangstand je staat. Dit is heel moeilijk om in te leven. Je motoriek zal niet best zijn omdat je altijd je best moet doen om goed op je benen te staan.
Wat er ook nog aan de hand is dat je niet uit deze stand kan komen. Ook niet door een traditionele manuele therapeut. Doordat je niet op de normale manier bent geboren, staat je hele wervelkolom vast. Bij de normale bevalling die een paar uur duurt, mobiliseer je de hele wervelkolom en eigenlijk je hele lichaam los. Alle facetgewrichtjes van je wervelkolom komen lekker los, waardoor je een lekkere losse wervelkolom hebt en dus ook een los zenuwstelsel(omdat dit nu eenmaal door je wervels loopt).
Met een stuitbevalling is hier dus totaal geen sprake van en sta je dus levenslang vast, tenzij je dit los laat maken door iemand die het verhaal van de stuit snapt.
Een IMT therapeut dus. Hij of zij zal je in een paar behandelingen van de stuit afhelpen. Dit hangt af van het aantal litteken dat je in je leven hebt opgelopen(bronchitis, operatie, buikpijn, enz.). Iemand die nog kind is heeft er dus veel minder dan een volwassene.
Deel 3 van de stuitbevalling.
Je bent een tenen loper.
Door de stuit sta je met je heiligbeen naar beneden, waardoor je de hoofdpijn hebt. Wat je er ook door hebt is dat je op je tenen loopt en waarschijnlijk behoorlijk bent geholpen met zooltjes onder je voeten. Als kind ben je vast vaak gevallen. Als je op je tenen loopt heb je namelijk niet zoveel steun aan de rest van je voeten en val je dus vaak. Ik zal mechanisch proberen uit te leggen hoe dat komt.
Doordat zoals uitgelegd je heiligbeen naar beneden staat, en dit aan je heupbeen vastzit(omdat je niet bent los gemobiliseerd tijdens de bevalling), zul je dus altijd aan je hersens trekken (omdat je zenuwen nu eenmaal niet rekbaar zijn) als je ook op je hielen staat. Als je op je tenen staat, sta je nu eenmaal meer naar boven dan wanneer je op je hielen staat.
Door deze stand van je bekken, staat ook je zitbeen naar boven, en trek je letterlijk aan je achterbeenspier(hamstring). Aangezien deze weer aan je onderbeen zit, trek je dus je hiel ook omhoog. Hier kun je dus niets aan doen, dat is je geboorteprint.
De oplossing van de stuitbevalling.
Je zal dus moeten gaan beginnen waar het is fout gegaan. Bij de bevalling.
Dit klinkt natuurlijk heel vreemd omdat je niet kunt teruggaan in de tijd. Dat is waar, maar je kan het wel overdoen. Als je in de foetushouding gaat liggen en je drukt heel zachtjes: 1, de bekkenbodem spieren, 2, je middenrif, 3, de overgang van de borst naar de nek, 4 het tentorium (in je hoofd met aan de bovenkant je hersenen en aan de onderkant je holten) in, dan gaat het lichaam zich als het ware “unwinden”, en word de wervelkolom helemaal los.
Ook komen je S.I. gewrichten dan los en kun je het heiligbeen een zet omhoog geven, zodat er in ieder geval niet meer van onderen aan je hersenen getrokken word.
Wat er verder moet gebeuren is met een stukje “Cranio-sacraal therapie” de vliezen in je hersenen losmaken, omdat deze dus letterlijk in de windingen van je hersenen getrokken zijn.
De rest is afhankelijk van de littekens die je in je leven hebt opgelopen, en je in deze stand hebben vastgezet. Bij een klein kind dus heel weinig en bij een oudere dus wat meer.
Littekens in je lichaam.
Je kunt jezelf voorstellen dat als je een ontsteking hebt in je lichaam dat er iets is dat er niet hoort. Een ontsteking zal door het lichaam bestreden worden met allerlei ontsteking remmende stofjes die we op dat moment voor handen hebben. Hier merken we dus in de regel niet zoveel van. Op het moment dat er te weinig verdediging in ons lichaam aanwezig is zullen we dat merken in symptomen. Een doorschietende ontsteking. Dit is dus een ITIS. B.v. Bronchitis, of dermatitis(eczeem) of pleuritis, enz.
Hier is dus sprake van iets in het lichaam wat te ver is gegaan. Er is niet voldoende materiaal aanwezig om het probleem op te lossen. Het lichaam kan niet tegen een lek aan de binnenkant en zal hier dus weefsels aan elkaar gaan plakken om zo verder lekken tegen te gaan waardoor we niet verontreinigen aan de binnenkant. Hier ontstaat dus een verkleving, een soort van litteken weefsel ergens in het lichaam.
Zo worden we dus “ouwer en niet gouwer”.
Door veel te bewegen, je hele leven, kun je dus verkleven in de zo gunstig mogelijke stand.
Sta je verkleefd in een kromme stand is dat een stuk vervelender(iemand die veel buikpijn heeft gehad).
Geboortetrauma deel 2
Geboren met de keizersnee.
Als je met de keizersnee bent geboren, heb je jezelf niet los gemobiliseerd door het geboortekanaal. Je bent dus gewoon stijf. Nu is het ene kind stijver dan het andere, omdat de stand waarin je eruit bent gehaald van belang is voor je houding. Lig je in stuit dan heb je die verschijnselen, lig je met de navelstreng om je nek heb je daar de verschijnselen van. Wat wel blijft is dat je een wervelkolom hebt die niet beweegt en als je dan een keer goed valt, waardoor je wervels verschuift, kunnen deze niet terug. Ben je gewoon geboren en je wervelkolom beweegt gewoon, kun je vallen zonder consequentie. Het schiet dan wel scheef, maar ook weer terug omdat het los zit van elkaar. Wat hier ook speelt is dat je diafragma’s (groepen spieren die van links naar rechts liggen in je lichaam, je bekkenbodem, je middenrif, je borstvlies, en je tentorium(bovenkant je hersenen, onderkant je holten) niet goed werken en je dus niet zo diep kan ademen als eigenlijk zou moeten. Je hebt een verhoogde kans op orgaanklachten, omdat er in je lichaam te weinig beweging zit. En beweging is energie, en energie is stofwisseling. Zonder energie zijn we altijd moe, dus zorg altijd voor voldoende beweging. Je kan dus een keizersnee aardig compenseren door ontzettend veel te sporten. Zorg er wel voor dat je geen klappers maakt, omdat je die niet zo makkelijk opvangt met een keizersnee geboorte als iemand die gewoon goed is los gemobiliseerd.
Geboortetrauma deel 3
Geboren worden met de navelstreng om je nek
De navelstreng ziet er voor iedereen uit als een slangetje tussen de moeder en het kind. Maar staat u er dan ook bij stil dat het kind hier 9 maanden mee gevoed is? En weet u wel waar de rest van de navelstreng blijft. U denkt waarschijnlijk: de navel. Dit is gedeeltelijk waar. Het restje begint bij de navel, en loopt tussen de twee helften van de lever. Als je goed voelt net onder je ribben rechts kun je een dun gleufje voelen. Het eindigt tussen je lever en je middenrif. Dit heet nu het Falciform ligament. Dus als je met de navelstreng om je nek bent geboren, ben je geboren met een ligament(pees) die uitgerekt is geweest en die nu onder spanning staat. Dit heeft tot gevolg dat er de rest van je leven spanning is in je lever, waardoor hij niet werkt zoals hij zou moeten. Er staat dus spanning op je lever. Aangezien je blaas weer aan je navel hangt kun je later, als je ouder word, vaker moeten plassen omdat je de blaas omhoog trekt. Je blaas zit weer aan de vagina bij vrouwen en daarna weer aan de anus vast. De anus zit weer aan je stuitje vast en zo kun je de wervelkolom naar beneden trekken en via je zenuwstelsel hoofdpijn krijgen. Je bent zoals ik al eens heb uitgelegd een marionetten pop . Onze hersens zijn de stokjes en het zenuwstelsel de touwtjes. Als je dan aan een touwtje gaat trekken, trek je dus het stokje naar beneden en krijg je hoofdpijn.
Een navelstreng om je nek kan dus heel wat gevolgen hebben.
Geboortetrauma deel 4
Geboren worden met het vacuüm pomp.
Dit is wel een hele rare. Je word alleen met de vacuümpomp geboren als de moeder geen controle heeft over de bekkenbodem. Hierdoor kan ze niet goed persen en kan de geboorte niet plaats vinden. Ook kan het zijn dat door een bepaalde oorzaak het kind veel te zwaar is(vaak als de moeder te veel aangekomen is of zelf al veel te zwaar is) en er dus niet meer uit kan. Hier geld dan toch ook dat er geen controle is over de bekkenbodem.
Wat er gebeurd bij een vacuüm bevalling is iets waar uzelf nog nooit bij stil heeft gestaan. Alle bloedvaten worden namelijk naar boven gezogen en blijven de rest van je leven zo staan.
Een kinderschedeltje is heel bros en de fontanel is heel zacht, waardoor je zelfs de hersenen naar boven zuigt, met alle vliezen die erom heen zitten.
Je loopt wel erg op je tenen. Je blijft naar boven getrokken staan, en moet wel op je tenen lopen, je kunt niet anders. Je motoriek zal niet best zijn. Je kunt wel slim zijn, je kan het alleen niet uitvoeren. Soms kunnen deze kinderen ook totaal niet stilzitten, dus ook niet concentreren. Je kunt dan geestelijk wel leren, maar je kan het niet uitvoeren. Een lopend baantje is later beter dan een zittend baantje, omdat je lichaam in een stoel veel te strak staat.
De oplossing is niet zo moeilijk. Je moet er wel even voor leren, maar als je alle bloedvaten ontspant, en je maakt de vliezen in het hoofd los, omdat deze ook naar boven staan getrokken, dan kunnen kinderen ineens wel alles met hun motoriek doen. Ze mankeren dus niets, ze zijn alleen met de vacuüm pomp geboren.
Geboortetrauma deel 5
De Tang
Als je met de tang wordt geboren is dat een heel ingewikkeld verhaal. Ook hier geld weer dat je pas met de tang wordt geboren als de moeder geen controle heeft over de bokkenbodem, en niet voor de goede persweeën kan zorgen. De tang kan overal gezeten hebben. Niet echt overal. Hij zal waarschijnlijk om je kaken en de zijkant van je hoofd hebben gezeten. Vaak zie je dan nog een bloeduitstorting zitten op het hoofd, omdat alles nog heel bros is en de tang zo hard. Je hebt dan waarschijnlijk een licht gekneusde kaak, en letterlijk een deuk in je hoofd. Dit lijkt onschuldig, maar als je volwassen bent is je hoofd van schokbeton, maar zo een klein kinder hoofdje is heel erg bros en kun je in alle vormen kneden en het blijft dan vaak in die dwangstand staan. Dit heeft tot gevolg dat je minder mobiel bent in je hoofd, waar door sommige taken minder worden uitgevoerd dan andere. Op hersen niveau dan. Het ene kind zal minder zijn in taal, het andere in rekenen. Soms zie je dat iemand dislecties is, een andere keer is de grove motoriek minder. Het is bij een tangbevalling moeilijk te voorspellen wat precies de gevolgen zullen zijn. Het is afhankelijk van de plaats van de tang en van de kracht waarmee het is uitgevoerd.
Geboortetrauma deel 6
Wat al deze trauma’s gemeen hebben is dat je lichaam er strakker van gaat staan. U zult zelf wel hebben opgemerkt dat een kind met een goede bevalling minder problemen heeft met het immune systeem, omdat een moeder die goed kan bevallen in bijna alle gevallen een betere darmflora heeft, waardoor het kind 9 maanden lang beter te eten krijgt. En met de motoriek ook minder problemen heeft. Vaak is de motoriek fantastisch. Deze wordt pas minder als er later ongelukken gebeuren, zoals hersenschuddingen en echte harde vallen of ongelukken in het verkeer. Als je dan zo een geboorte trauma hebt meegemaakt en je gaat later sporten, zul je veel eerder last hebben van Hamstring blessures. Nu zul je zeggen “wat heeft dat er nu mee te maken”?
Als je op je tenen loopt kun je een been minder ver naar voren zwaaien. Dit is een heel simpele test. Je kunt ook eens je been naar voren doen als je hebt uitgeademd, en daarna als je zo diep mogelijk hebt ingeademd. Je doet dan iemand na die problemen heeft met zijn luchtwegen. Ook nu zul je zien dat je been niet zo ver naar voren kan.
Als je nu hard gaat lopen met deze extra spanning op je hamstring zal de kans op een blessure groter zijn dan als je deze spanning niet hebt. Je kunt letterlijk kleiner stappen nemen.
Als je wel eens voetbal kijkt kun je dit goed zien als je Arjan Robben ziet lopen, of Ruud van Nistelrooy, of Julian Jenner van AZ. Ik kan de verhalen niet die bij hun horen, ik zie alleen dat ze niet lopen zoals het zou horen. Als je Jaliens van AZ of van Bronckhorst ziet lopen, is dat wel een heel verschil. Je zult begrijpen dat de eerste drie veel vaker geblesseerd zijn dan de laatste twee.
Als je ze op de goede manier behandeld zullen ze ook blessurevrij kunnen voetballen, maar niet met de reguliere fysiotherapie. Dat heeft zich al bewezen in deze. Ze zijn er dagelijks mee bezig om zo veel mogelijk te compenseren, maar het resultaat laat nog steeds op zich wachten, vooral bij Arjan Robben.
